laatste nieuws
200 Km, naar Calais en Were
In de aanloop naar de Amstel Gold toerversie midden april stond er dit weekend nog een grote afspraak op het programma. Een Bosklapperrit met meer dan 200km!
De avond vooraf waren er weinig berichten te bespeuren van zware uitspattingen, een avondje ‘bijna-onthouding’ stond bij menig bosklapper ingepland. Enkel wat geruchten over avondlijke donuts, maar verder geen noemenswaardige feiten in de aanloop naar zaterdag.
Zaterdagmorgen afspraak aan het bekende ronde pint in St-Elooi, voor de start van deze nauwkeurig uitgetekende rit. Tisten, Valère en Andre en Stefaan, een ondersteunde renner van ‘Team Rock&Roll’, stonden op de uitkijk. Petje en Raymond arriveerden op het de afspraak en meteen werd de rest gewaarschuwd voor de strakke wind. Alé gow, we zin dermee weg…
Het zestal trekt zich op gang, en de vaart zit er meteen goed in, kilometerkes worden vlot afgehaspeld met, wie anders, Tisten die op kop sleurt. Tisten krijgt met de regelmaat van de klok telkens een nieuwen maat om kop te trekken. Op een helling rond km40 breekt de groep eventjes in twee, en zonder seingevers (die wss al met hun hoofd bij de RVV zitten) zijn Petje, Raymond, en Andre eventjes het noorden kwijt. ‘Hors trajectoire’ moet Petje nog afrekenen met de enige lekke band van de dag, en er komt een opnieuw een samensmelting op km44. Alles is terug onder controle.
Soms mooi in een compacte groep, dan eens op een lint getrokken wordt de weg verder gezet richting Franse kust. De eerste pijntjes komen tevoorschijn wanneer er langs het Canal de Calais word gereden, met de wind schuin voorop. Stoempen en soms al een beetje sakkeren.
Een kleine tussenstop aan het vliegveld van Calais-Duinkerke zorgde voor weinig oponthoud, en met het zicht op de bevoorrading werd de fiets van Andre iets lichter, een spaak van het voorwiel liet het afweten.
Na 105 km neemt Valere de taak op hem om voor de vélos te zorgen, terwijl de 5 anderen ondertussen de Lidl in Oye-Plage bestormen. Water, Oasis, appelsap en cola (jawel enkel datte) suikerwafels, Franse baguette, appelflappen, zeevruchten, en 2 paardenworsten worden ons deel. Eerste en enige conclusie : doe geen boodschappen als je honger hebt en zeker niet met 5 hongerige venten!
Als was het een feestmaal, zo smaakten de broodjes met paardenworst. Overschotten werden in de knapzak van Team Rock&roll gestopt en de rest werd uitgedeeld aan de meest bevallige en vriendelijkste deerne van Oye-Plage. Hopla terug op weg!
Met de wind nu in het voordeel, loopt het gemiddelde nog een halve kilometer op! Een kleine tussenstop nog in Bergues, en op de tonen van ‘Sweet Caroline’ hijsen de Bosklappers zich weer op de velo, richting laatste bevoorrading. Nog een dikke 40km te gaan.
Deze laatste kilometers worden, weliswaar wat geholpen door de wind, nog altijd vlot afgewerkt. Al is het nivo van de mopkes recht evenredig met de scherpte van degenen die op de velo zitten.
Op de laatste bevoorrading, na200+km, doet het zestal zich nog even tegoed aan een frisse boterham, samen met de opvolger van de ‘salami ut de camionette’ : de peirdeworst van Calais.
Tevreden over de gedane inspanningen vertrekt elkeen terug naar zijn thuisbasis. De laatste test voor de Amstel Gold Toer is goed verlopen.
Tot binnen 2 weken vanuit Valkenburg!
Verslag Johan Museeuw Classic
Na enkele weken met vooral veel fietsen ter plekke , stond er dit weekeinde wederom een heusen toer op het programma van de Bosklappers: de Johan Museeuw Classic, beter bekend als de E3-Harelbeke. Tisten, Petje, Valère, André, Jules, en Raymond tekenden present voor dezen tocht. Enkelen met een klein slaaptekort, niet enkel ten gevolge van den uurverandering. Terwijl sommigen zich nog aan het opmaken waren voor een ritje van Gent, Deinze eigenlijk, naar Wevelgem, stonden de Bosklappers reeds vertrekkensklaar om 8u om de 119km aan te vatten.
De eerste 30 km werden mooi op kop van een peloton afgehaspeld, onder impuls van Tisten met aan zijn zijde Valere, en zo na het eerste heuveltje vlot naar de eerste bevoorrading. De eerste indrukken werden gedeeld, strategieën besproken, drinkbussen aangevuld. De hellingen zouden elkaar nu wel vlug aandienen. Valere had stramme spieren overgehouden van de beklimming in de week en het sleurwerk aan de kop van het peloton samen met Tisten waren niet goed bevallen. Valere besluit er een trainingsrit van te maken.
De Kanarieberg (14%), kapelberg (14%) Paterberg (20.3%) Oude Kwaremont (11.6%) en de Karnemelkbeekstraat(18%) dienen zich aan. In ware VDB-stijl, vooraf duidelijk aangekondigd, slaat Petje toe op de Paterberg, hij lijkt als het ware boven de kasseien te zweven. Tisten en Raymond gaan mee. Ondertussen werkt Valere, geplaagd door zware benen, de klim af, staat Andre te voet en hoort die laatste ondertussen ook het gegrom van Jules: ‘potverdomme ik draai door’. De mekaniek van Jules zijn velo laat het stukje bij beetje afweten. Het sterke karakter van Jules laat hem niet opgeven en hij blijft stampen. Wanneer de mekaniek het laat afweten, neemt Jules wel al lopend de volgende hellingen.
Er komt een hergroepering enkele kilometers voor de kluisberg, en wederom straffe woorden van Petje. De Tiegemberg nog even knallen en dan de finale.
Zo gezegd, zo gedaan, even de Kluisberg tussendoor genomen en gaan op de Tiegem. Petje Tisten en Raymond voeren een schifting uit en de toon is gezet voor de finale. Ondertussen is Jules zijn mekaniek aan het afbrokkelen, de moral daarentegen houdt stand. Teruggeslagen Bosklappers worden opnieuw opgevist en dan ontwaakt Tisten. Een finale eruitduwen zoals ze die in de goede oude tijd nog maakten. Petje in het wiel en a bloc tot in Harelbeke. De rest is op achtervolgen aangewezen…
Hereniging aan den arrivee in Harelbeke, ervaringen worden gedeeld en de kilometers doorgespoeld met een frisse Kwaremont. Petje en Tisten vonden elkaar in de finale, Valere heeft goed standgehouden ondanks de zware benen, Jules is blij er te zijn geraakt en Raymond en Andre noteren hun maximumscore in km’s.
Nog even verbroederen met wat senioren, wat plagerijen en levenswijsheden uitwisselen, parkoertips ontvangen uit Koekelare en dan de neus richting volgende zaterdag met 200km op het programma.
Verslag Ename Classic
Zondag 4 maart werden de wegen van de Ename Classic ontmaagd door Bosklappers bloed. 5 relatief frisse Bosklappers werden voor te 6’en gewekt met als doel te 8’en stipt de pedalen in beweging te brengen richting 118 kilometer en 1190 hoogtemeters. Uiteindelijk zorgden de darmen van Sven voor een kleine retard van 2 minuten, we hadden hem bijna als vermist opgegeven.
Het werd vrij snel duidelijk hoe we op slechts 118 kilometer de beloofde hoogtemeters zouden bereiken. Tussen al de niet aangeduide, maar toch pittige hellingen werden we uitgebreid getrakteerd op Holstraat, Abeelstraat en uitschieters zoals Kloosterbosstraat dat een maximale stijgingspercentage kent van 14,9%. Geen gezever, velen waanden zich met momenten al op het parcour van de Amstel Gold Race (AGR).
Naast al dat zwoegen was er ook tijd voor wat pech onderweg. Georges nam het initiatief door na ongeveer 40 kilometer plat te rijden, een ware uitdaging bleek achteraf wanneer hij voor het eerst in zijn carrière een binnenband moest vervangen. Zelfs enkele verdwaalde mosselen aanschouwden de iet of wat eigenwijze uitvoering. Vlak voor de tweede bevoorrading besliste een spaak van Tisten zijn achterwiel om een eigen leven te leiden. Het leek even of het over en uit was en we de Ename Classic vroegtijdig gingen moeten beëindigen. Het geluk stond aan onze kant als net iets later een bestelwagen van de organisatie Tisten naar de dichtstbijzijnde depannage wou brengen. Het pechverhaal kent uiteindelijk nog een staartje wanneer Georges opnieuw blijkt te kampen met een platte tube. Georges besloot om toch even bij de depannage langs te gaan waarop Tisten, Petje, André & Valère besloten om op 38 kilometer van het einde even langs de toog met de Ename degustaties te passeren. Uiteindelijk werden de laatste 38 kilometer en 5 hellingen verorberd in ongeveer 90 minuten en kwamen we moe maar voldaan terug aan op onze startplaats in Herzele. Voor André en Georges een speciaal moment, een nieuw afstandsrecord op hun repertoire.
Na nog wat nagepraat in het gezelschap van enkele lekkere Ename biertjes werd de rit huiswaarts ingezet. We werden verwacht bij André & Els en konden er met wat Duvelkes & pizza’s nagenieten van de energieke dag.
Wat we tijdens de Ename Classic op zondag 4 maart vooral hebben geleerd: een binnenband kan perfect dienen als sjaal, de voorzitter op zijn verjaardag de alcohol tijdig heeft moeten afzweren om er toch een beetje fris uit te zien, Petje ons heeft medegedeeld dat hij toch zeker 10 kilometer in topvorm was & Valère waarschijnlijk voor de laatste keer een verslag zal moeten maken!
De Bosklappers van dienst Tisten, Petje, Georges, Valère en hun vrouwtjes bedanken nogmaals André & Els voor de spijs en drank na onze thuiskomst.
Verslag Omloop het Nieuwsblad
Vriestemperaturen, hete zolen en een verrekte fransoos!
Zes Bosklappers kwamen zondag 25 februari aan de start van de Omloop Het Nieuwsblad. Zes meer dan er graden op de thermometer stonden. Twee meer dan er aan beaufort stond. Tisten Blomme, Petje Decock, André Declerck, Raymond De Smet, Boudewijn Devos en Fermo Camellini trotseerden weer en wind op het moment dat de rest van de club nog in hun bedje lepeltje-lepeltje lagen te stinken tegen hun vrouwtje. De ene Bosklapper was gewapend met niets meer dan twee paar kousen en een twee versleten handschoenen, de andere met hightech-zolen. De ene las van dat laatste de gebruikershandleiding, de andere moest na enkele kilometers al even van de fiets omdat hij zijn zolen had ingesteld op ‘Bahamatemperaturen’. Maar soit, terug naar de koers.
Met de Molenberg, de Haaghoek, de Leberg, de Berendries, de Valkenberg, Ten Bosse, een kloteberg die niet op het plan stond, de Muur en de Bosberg stond er een ferme schotel aan klassiek werk op het menu. De ideale manier dus om de poten eens ferm vol te laten lopen met melkzuur. Maar niemand die daarover zeurde. Bosklapper ben je niet zomaar, je wordt zo geboren. Fans van het beukwerk, van porfier, van vals plat en ook wel van keuns aan den draad, maar dit terzijde. Zelfs Otto-Jan Ham zag dat er zes brede ruggen met daaronder ferme benen in het peloton zaten en nestelde zich in het Bertin-wiel. Tot aan de eerste bevoorrading. Daarna zagen we hem niet terug. Leeggestreden? Teleurgesteld na het zien van zoveel machtsvertoon? Waarchijnlijk. 93 kilometer lang werd er gevochten tegen de bergen, gewaaierd en gestoempt op de pedalen.
Den bidon ging leeg, de benen ook na de Bosberg richting finish. Tisten, Petje en Fermo gooiden zich richting aankomst, André, Raymond en Boudewijn legden intussen het peloton stil en sprongen op alles wat bewoog. Bij deze ook onze excuses voor bazin Mariette van Café ’t Centerken in Denderwindeke. Als de teammanager zegt ‘springen op alles wat beweegt’, dan doet een Bosklapper dat. Gelukkig heeft Mariette nog geen smartphone, of André, Raymond en Boudewijn hadden een #metoo aan hun kl****.
Wat ze wel aan hun kl**** hadden, was een verrekte Fransoos die na aankomst beweerde dat er in Ninove en wijde omstreken geen enkele sporthal was waar je op je gemak binnen in de warmte iets kon drinken. Vier meter van die Fransoos stond er een sporthal, hij was er zelfs al even binnen geweest, en ja je kon er in de warmte zitten. Hij en bij uitbreiding de rest van zijn land heeft chance dat Parijs-Roubaix dit jaar niet op de kalender staat van de Bosklappers. Of ze gingen hun kasseien mogen gaan zoeken in de velden.
Op naar de Ename!
Messines Ridge Classic
Op zaterdag 8 september 2018 organiseren we voor de allereerste keer de Messines Ridge Classic. Deze uniek rit door en rond de stad Mesen zal een totale afstand van +/- 160km bedragen en zal bestaan uit 4 lussen van 40km. Iedere lus start en komt aan op de markt van Mesen waar we alles centraliseren (inschrijving, bevoorrading, technische post, afterbike, ...).
De 4 lussen worden ingedeeld volgens moeilijkheidsgraad (Light, Medium, Heavy & Heavy XL). Iedere deelnemer kan zelf kiezen hoeveel en welke lussen hij/zij rijdt en in welke volgorde. Zo kan iedere deelnemer een parcours op zijn maat terugvinden. De dappere wielertoeristen die kiezen voor de langste afstand rijden de lussen wel in een specifieke volgorde. Ook kan je tijdens de rit zelf beslissen om nog een extra lus te rijden of indien de benen er anders over denken ...
Road to Amstel
Op zaterdag 14 april trekken er 6 Bosklappers richting Valkenburg a/d Geul voor de Amstel Gold Race. Nederlands mooiste en zwaarste toerklassieker van maar liefst 240km. Het zestal rijdt er de dag voor de profs over memorabele hellingen als de Keutenberg, de Camerig en het slotstuk over de legendarische Cauberg.
Tijdens de maand februari en maart trekken ze er wekelijks op uit om de nodige kilometers te sprokkelen richting AGR. Volg hen hier op hun Road to Amstel!
ROAD TO AMSTEL :
25/02 Omloop het Nieuwsblad
04/03 Ename Classic
17/03 Jempi Monseré Classic
25/03 Museeuw Classic
31/03 200km Training
14/04 Amstel Gold Race
Inschrijvingen geopend!
Interesse heeft om lid te worden! Vul ons online formulier in of kom langs op één van onze eerste ritten (zie kalender)...